SÖZ...

Söz geri gelicem; bakmayın öle...Sıyrılmam lazım biraz ,inanın geri gelicem ve ne varsa yüklenilecek alıcam yine..benim olmayan ne varsa bırakıcam işte..

Gözlerin olduğu bir yere gidicem sanırım; sadece dosdoğru bakarken içini görebildiğim gözler olacak...mavi bakacak,belki biraz ela kokacak;en nihayetinde kapanacak...

Ama söz bi gitmem lazım ,rüzgara bırakmam lazım,benim olmayanlardan sıyrılmam belkide;gerçi onlar ne bilmiyorum ya...İçini dinle saçmalağını yapamadım;artık çok geç sanırım.O kadar çok var ki ses;aman allahım diyorum ve bazen sonradan takip ediyorum yaptıklarımı.

Hımm diyorum ben yapmışım belli; çok uzaklaşmış olamam diyip koşuyorum ama en nihayetinde duruyorum..en hoyrat kendimizeyiz en büyük torpil kendimize;boş ver kaçsın zaten yarım yamalak her yerde bir olmamışlık,yaşanmamışlık bırakır; buluruz onu..

Yani içimdekilerin içimdekilere bile bkışı farklıyken DIŞARDAKİLER!!!

Hadi gidin en iyisimi ben yaklaşmadan...