Yazabilmeyi çok isterdim
Doğru kelimeleri seçebilmeyi
En son kelimemden yola çıkabilecek kadar usta olmayı
En nihayetinde yazamıyorum işte
Tümü tekrar yaşanmamışın
En çok bu gün yazmayı isterdim
Gözaltlarından şakaklarına giden ellerini
Tek bir kelime ile
Hiç olmayan bakışlarına bağlamayı
Lakin yok işte o kadar kelimem
Sustuklarımı yazmak isterdim
Ama o kadar çok sustum ki
Değil yazılışı anlamlarını bile unuttum
Hani yazsam hatırlarım belki
Ama işte o kadar çok yazdım ki sen olmayan seni
O kadar çok söz ettim ki sana benzemeyen senlere
Duymadılar..
Sustum işte; en fazla dinledim
Anlatamadım ki yanında susabildiklerimi sevdiğimi
En çok bugün yazabilmeyi isterdim
En olmadık anlarda ütopya olarak vücut bulman
Yani konuşurken biri ile
Gözlerini ona oturtmaya çalışmak
Yok başardığımda oldu
Lakin onlar o gözle bakamadılar..
Korkma anlatmadım kimselere
En fazla kendim işte..
Kusurlarımızı yazabilmeyi çok isterdim
Anlatabilmeyi,
Kusursuz bir şekilde sana yakışan kusurları
En çok yazabilmeyi şimdi isterdim
Bitirebilmek adına