En nihayetinde; olan biteni anlamak zaman alacak…uyanmak mı iyi uyuyakalmak mı bilmem ama..en beteri arada kalmak sanırım.

Öyle anlar gelip dayanıyor ki kapıya evet bu diyorsun yaşıyorum uyanığım;sonra ardı sıra başka bir şey ve yok bu olamaz uyuyorum sanırım diyorsun…

Ne halt olduğunu anlamaya çalışıyorsun uykulu gözlerle nitekim o anlar işte hayat oluyor…

Sonra susmayı deniyorsun ;ona bile müsade etmiyorlar ki…bırakın ya bırakın her şeyi vuralım hep beraber dibe,yok ;elbet hakkımız güzellikler ama işte en nihayetinde kuşandık bizim olmayanları bırakalım bi onları,

Dediklerim,gördüklerimin ağzından çıkan,okuduklarımın fısıltısı sadece; farklı biriyim ama işte ona bile müsaade yok..

Tutarlı olmak ne demek ,nasıl bir kontrol altına almadır ki nasıl bir güç…