EN NİHAYETİNDE..




Öylece bakakalıcağız belkide; hem de en son demde..Belkide bütün işin böyle sadece,sakin kenarında durabilmek olduğunu anlayacağız.Tek korkumuz belkide bunu sonda anlamak.Gelene kadar o ana bir sürü yanımızdaşımız olucak sadece sıfatları değişik,dost,sevgili,anne,baba diyeceğiz;kimi erken gidecek ordan kimi hiç gelmeyecek...


Ama işte en nihayetinde hepsi bir iz bırakacak;ki dua edelim ki iz bırakabilecek nitelikte insanlar olmuş olsun...


Neden sonra anlıyacağız belki de telaşın hayata yakışmayan en iğrenç sıfat olduğunu...dedim ya belki geç olucak ama ilk defa bekleten biz olucaz ve ne yazık ki "o an" hep bekliyor olucak.Yani birazda kaçınılmaz olucak kavuşmak.

Keşke çıkıp gelicek sonradan şu izlerin sahibi yanımda olsa diyeceksin ama işte en nihayetinde biz kendimiz olucağız..

2 yorum:

  ece

23 Ocak 2008 02:58

merhaba dost...nasıl gidiyor..umutsuzluk hükmünü sürdürmektemi halen..

  Miles

23 Ocak 2008 10:12

Umutsuzluk değil;sadece anlama çabası,birazda kusma belki deşme..en nihayetinde farkındalık bunu gerektiriyor