Bir Ispanak Bir baba


Keşke o kadar basit bırakabilseydik düş kırıklıklarını...Babamdan yediğim ilk ve tek tokat ıspanaktandı hani şu temel reise güç katan ki bana sızıdan başka bir şey bırakmadı...

İlkokula yeni başlamıştım, ilk haftanın son gecesi nedenini bilmediğimiz telli,kareli,harita metod,pastel,divit uç vs...binlerce şey...Alınmalıydı işte..ve babam o gün alamamıştı işte ve ben yani nedensiz bir çocuk olan ben...ağladım...

Ve sonraları işte babam nedensiz her şeyi aldı bize,istemediğimiz,ihtiyac olduğuna alındığında fark edilen nice şey...

Vazgeçtiğide oldu her şeyden..Biz hariç..ve işte sonralardan da sonra anladım ki her şey biz için,ve bir insanın kendinden vazgeçişi ne kadar hazinse birilerinin her şeyi sana adamış olması o kadar ağırdı..

Aklımızdan çıktıkları,kızdığımız,küstüğümüz nice anlar oldu nedensizce hem de ve yine onlardı işte hiç bir şey olmamış gibi dimdik yanımızda duranlar.

ve sonradan işte fark ettim bir baba bir anne nedensiz olabilmeyi becerebildikleri için anne ve babalardı..

Her şey için saolun...

şimdi ne zaman ıspanak gelse önüme ;yemediğim ıspanak yüzünden yediğim tokatı hatırlarım.


şimdi aram iyi çok şükür..

4 yorum:

  Adsız

17 Haziran 2008 10:06

bizim babamızdan yeiğimiz tokatın haddi hesabı yok anasını satim, el oğlu sadece bi kere marizlensin...

aga tokatı yiyince ne yaptın, gidip yerde uzansaydın (muşambanın, marleylerin ya da seramiklerin üzrinde...) kendini acındırsaydın biraz, bende işe yarardı. ama ilk ve tek tokat olmuş ya taktik geliştirmene lüzum kalmamış :)

metin

  Cansu

17 Haziran 2008 16:36

benimkilerle aram hiç iyi olmadı:( çok sorguladım,suç ben de mi diye ama değildi. Ailen istediğin gibiyse ne mutlu sana

  Adsız

18 Haziran 2008 08:29

çok şanslı olduğum konulardan biri..
ailem cidden harika insanlardan oluşuyor,
sadece bir aile olmayı beceremedik..
onun dışında kimseden dayak yemedim ben küçükken (:

  Miles

18 Haziran 2008 11:02

metin:yediğim sadece bi tokattı ve sustum
cansulogy:tamamen şans sanırım;
phaloe:en önemlisi sanırım dediğin gibi aile olmayı becerebilmekte