cevab-ı mim-Mutluluk

Dilekss

Mutluluğun sonuna iki nokta üst üste koymayı;karşısına da Sonu noktalı,dır lı biten bir cümle kurmayı çok isterdim.lakin klasik olucak tarif edilemeyişi,hani, acılardan çıkartılır bazen mutluluklar işte…yani ne zaman mutlu olduğumuz ne zaman mutsuz olduğumuzla eş birazda.bak dır lı da olmadı cümle sonu noktalıda;hatta karışık bile oldu cümle

Lakin belkide dostlarım dediğin kişilerle sabaha karşı edilen sohbet anlarıda olabilir,kardeşimle edilen kavgalar mesela;hiç kadar çok olan sevgililerden gelen tutulmayacak sözlerin edilişi de olabilir,babamın boynumdan öpüşü

Belki sonradan sonradan anlayacağımız tüm bunların toplamı bile olabilir yada bunlara duyulan özlem bile olabilir

KARDEŞTEN İNCİLER

-büyük hevesle ev telefonuna koşması;yarım yamalak konuşmayla;beni aradıklarını anlaması ve
-“selim seni arıyorlar” diye bağırması;abi kavramı yerleşmemiş


*fotoğrafınız ben çekebilir miyim abi?
-al bakalım
-sonuç: vizöre hep kapalı gözünü denk getirdi.Biz öteki gözünle bakacaksın dedikçe o gözü değiştirdi ama değiştirdikçe gözü de kapadı

*Milli takımın maçını izlerken;
-ya abi rüştü hem Fenerbahçe de hem burada nasıl oynuyor?

*Benzin istasyonun içerisinde kasaların önünde bir tarafta kamera diğer tarafta kameranın görüntüsünün olduğu tv var
-Baktım bizimkinin kafası sağa sola hızlıca hareket ettiriyor
-Ufak bir sorgu sonucu kendini tv de kameraya bakarken yakalamaya çalıştığını öğrendim..

Sonradan

Evimize giren hırsızdan sanırdım ilk zamanlar
Yarım yamalak uykularımın,
Gecenin 4 ü uyanışlarımın nedenini
Sonradan sonradan anladım
Aynıydı işte ruhani terkedişinle
Bir hırsızın evimize girişi,
O bir şeyler çalıp
evde ufak boşluk yaratmıştı
Sense bırakıp..

KUSUR

Sonradan sonradan anladım

kusurların kusursuz üzerinde duruşuydu

daha olmamış ve bir doğruya gebe yalana inanışımın nedeni

ve o hiç doğmadı;

doğsa belki biraz piç kalırdı yada hiç...

Kusurlardı işte,ve kiminde o kusurlar durmazdı

ve baktım ki o kusurları arıyorum işte

sonra sustum,biraz kanadım

sonradan sonradan susmaya kanadım

ortak bir dil olmadı işte

susuşlarımın alfabesini öğretemedimki

ve ben en çok yaşıma değen yaşına aldanmıştım

ve artık bir heykeltraş edasındayım

hiç kadar çok kimi alsam karşıma

hep sana yontuyorum işte

ama işte o kusurlarını o kadar kusursuz yapamıyorum

senden başka bir sen var artık bende

sana bile benzemeyen...

ve en nihayetinde işte
kendini gömmeliydin
öle dik fazla duramazdın işte
herkese farklı nedenlerin vardı
zaman zaman karıştırsanda

yani artık sende öğreneceksin aşkı
deneyerek işte
kara diye yüzüme çaldığın
duysan yapılmaz dediğin bahanelerin
artık
sebeplerin olucak seninde

susuşlarımın anlamsızlığı
anılarında olucak artık işte

kalabilmeyi becerebilmek
yani bir yerde yada bir durumda
önce gidebilmeyi sonra olabilmeyi becerebilmektir
dosttan ziyade...

en çok nafile lafını severim;
ama işte başta beyhude gelir..

yani öğreneceksin artık
nedenlerin şimdi kişiye özel olucak
korkma sakın
sıkıldığında en güvenli yere
kendine kaçabilirsin yine
hemde ilahi kurallar eşliğinde

Elbet

Daha güzel olacak elbet

en nihayetinde hiç birşey sonsuza kadar batamaz ki...

Elbet zamanı gelecek;

elbet anlayacağız her şeyi

belki son demde olucak

hani o meşhur film şeridi zamanında

Daha güzel olacak elbet

kimse sırası gelse bakışlar yerine

dinler,anlar bakışlarla baktığında

elbet anlayacağız

öylesine

En çok kendime dolanıyor, seni anlatıyorum
Yazılanlar bile karalama değil anlatma çabası
Ve aldığım ödünç kelimeler işte
Kanatsın diye belki yaralar geçsin diye belki
Ki belkiler bile burda sıradan,öylesine

Lakin geçsin dediğin şey iz bıraksın istiyorsun
Senin yerinede yapıyorum işte,bilmeden
En güvenli olduğun yere girebilme kaygısıydı bir zaman işte
Yani kendin olmaya çalıştığın içine
Bir düz yazı şairinin lafları kulağıma doluyor
“Sevilmeme engel evcil acılar” ...
Neresinden tutsan elinde kaldı
Beklide tutacağın yer sadece ben
Şiirlere konu olacak kadar bile önemli değil

Şarkılara nakarat bile olmaz

Yani öle sıradan,öylesine...
Olabildiğince sıradan işte
Ve sıradan olabilmek o kadar zor ki
Her gelişimde sakladığım,kimselere vermediğim
Sana ait olduğuna inandığım ödünç laflarım vardı
O kadar biriktirmiştim ki sana bile veremedim işte
Almamandan değil korkum,zira bende alınmamış sözler çok vardı
Sana benzemeyenler sana benzediğinden beri
Ben yaralarımı kanatıyorum

Birazda öykünmek işte az az

Yarayan kanaya...