yok...

Üzdüm mü bilmem..kiminiz inanmadı,kiminize ise kanmadım.o kadar çokta olmadınız ya…kusura bakmayın işte hiçlik bile bir çokluk belirtir..

Kiminiz hatta hepiniz teşekkür ettiniz; bu yazıda iadeyi teşekkürden başka bir şey değil işte..

Kimi zaman kırıcı bile oldu teşekkürleriniz,özürleriniz o en son noktada,kiminiz bir deftere not düştü kiminiz ise köşeleri birbirine en uzak yapay msn pencerelerinde yada bir telefonda vazgeçtik..

Yinede saolun işte…hep öğrenilen ve yaşadıklarım kar kaldı-ki ben zaten bunlarla avunarak yaşamayı becerirdim- gerçi her tutulan elin özel olmadığını,edilen yeminlerin laf olabileceğini,insanın en kolay kendini kandırabileceğini öğrenmek kar mı dır? Onu bilmem ..

Yinede saolun işte..arkadaş olarak kalalım diyeninizde oldu;zaten gözlerimin içinden kalbine bakanlarınızın aynı tadı başkalarında tadacağını bilmek hoş olmazdı sanırım..

Ama işte cesaret edemedim çoğu zaman size…
Yüzündeki huzuruna aldandığımda oldu…Gözleri aklımdan çıkmayacaklarınızda…
Sizi bilmem ama size ait hiçbir şeyi atmadım hayatımdan..kiminiz bir şiir oldunuz,kiminiz şehir…

Saolun işte yinede..
Belki sonra belki cesaret ederim işte..bir merhabaya,bir ben geldime…ama işte….

Kiminiz aklımda bile yoktunuz..kendiniz geldiniz emin adımlarla..ve ben kandırılmaya aç ben sizden daha çok inandım
ve bir insan en kolay istediğinde kanıyor her şey olan bir hiçe..
Aşk tanımımı değiştireninizde oldu,bir ilişkide neler yapıp yapamadığını anlamak isteyenlerinizde oldu..
Kiminiz kapımı şartları ile çaldınız,yani bu ilişki şurda bitmeli diyeninizde oldu,
o kadar huzurluydu ki yüzün bunu derken,anlatamadım ki sana..gerçi bende anlamadım ya neyse..

Yinede saolun işte..