Belkide hira dağındaki gibi kendi mağaramızı bulmalı ve girmeliyiz.Elbet zor artık zehirlendik,sosyallik denen kalabalıkla.
Belki o kadar ulvi olmayacak,belki yalnızlık tadılacak başta ama işte bütün iş bunları göze alabilmekte.Karanlık bile gelebilir başta ki o sadece içimizde kaynaklı olacak;sonra gözümüz alışacak gördüklerimizin gördüklerimiz olmadığı anlaşılcak.
Ama yapabilirsek eğer başarabilirsek,çıktığımızda başka birini bulacağız KENDİMİZİ..
2 yorum:
25 Aralık 2007 14:59
bi hikaye vardı;
iki derviş varmış biri dağda bir mağrada kendini dine ilime vermiş,diğeride şehirde. Dağda olan şehirdekine sürekli kızarmış sen dünyevi nimetlerden vazgeçemiyosun diye, bi gün şehre arkadaşının yanına gelmiş gezerken yolda kadının birinin eteği açılmış bizim dağda dervişlik yapanın aklına hemen şeytan girivermiş kadını düşlemeye başlamış. bunu farkeden diğer derviş dağa gidip kolayı seçen sensin, öyle bi mağrada herkes ilme veriri kendini önemli olan olaylar karşısında şeytanı uzak tutabilmektedir diye..
yazamamış olabilirim zaten hiç beceremem 3. ağzıdan anlatmayı ama umarım anafikir anlaşılmıştır :P :))))
25 Aralık 2007 22:06
haklısın belkide...ama işte önce kendini bulmadan,o sosyallik denen kalabalıkda kendin olarak savaşmak daha önemli..
Yorum Gönder