oluyor ...

ve sonra alışıyor işte insan yaşamaya olduğu gibi mutsuz olmaya biraz melankoliliğe..Biraz tedirgin bekleyişler oluyor,ne zaman bitecek bu mutluluk diye bekliyorsunuz en basit anlarda...ve heba oluyor işte o kısacık anlar...Ne zaman gideceğim,ne zaman bitecek; bir gariplik var duygusu yerleşiyor işte tam içine...ve artık mutlu olarak görünmeyi bile paylaşamıyoruz...

Bir an yani andan bile daha kısa bir an"Her şey elimizde" duygusu kapıyı çalıyor belli bellirsiz,kalkıp kapıyı açmaya mecalimiz olmadığı duygusu hemen araya giriyor işte..ve biz susuyoruz...ve artık en çok mutsuzluklarımızı anlatırken rahatız,binbir halini biliyoruz anlatmanın...
Bunları bile bir an okuyup,hemen sonra unutyoruz,tek olan biraz daha anlama çabası ve insana en çok koyan farkındalık...

0 yorum: